Ook in mijn vrije tijd fotograaf met hart en ziel, zie o.a. mijn vrije werk en mijn instagram
Als ik niet aan het werk ben of een baby fotografeer, dan heb ik nog steeds een camera in mijn hand. Fotograferen is voor mij ook ontspanning. Een manier om echt even stil te staan – letterlijk en figuurlijk.
Gisteren, afgelopen zaterdagmiddag trokken we eropuit naar Amelisweerd. Een prachtig stukje natuur net buiten Utrecht, vol bospaadjes, slootjes en weelderig groen. Het was warm, het licht viel mooi door de bladeren heen, en overal om ons heen klonk het zomerse gezoem van insecten.
We waren op zoek naar de beekjuffer, een bijzondere libel met iriserende vleugels en een bijna metallic blauw lijfje. En ja, met wat geduld en een beetje geluk, vonden we hem. Stil zittend op een stengel, met het zonlicht dat net op de juiste manier door zijn vleugels gleed. Een klein wondertje – en ik word daar oprecht blij van.
📷 Waarom ik dit soort momenten koester:
Omdat het me herinnert aan waarom ik ooit begon met fotograferen. Het spel van licht, de rust van het kijken, de schoonheid van iets kleins. En ook al fotografeer ik portretten van mensen – baby’s, kinderen, zwangere mama’s – het gevoel is eigenlijk hetzelfde: ik zoek altijd naar rust, eenvoud en puurheid.
Dus als je me deze zomer ergens met mijn neus in het gras ziet liggen? Grote kans dat ik een libel, een vlindertje of een bloem probeer vast te leggen. Niet voor een opdracht. Gewoon, omdat het mooi is.
Liefs,
Wendy
13-07-2025
